Organize Sanayi Bölgesine fabrikalar gelmeye başladıktan sonra ilimizde yaşayan başta işsizler olmak üzere hemen her kesim gelecekten daha umutlu olmuştu. Düzce ve çevre illerin yanı sıra dışardan da binlerce göç alan Düzce bir anda adeta işci cenneti ve umut kapası oldu. Bir iki yıl sonra binlece işcinin çalıştığı Organize Sanayi Bölgelerine sendikalar girmeye başladı ve işverenlerle işciler arasında ipler gerildi. İşten çıkartmalar, eylemler bunlar Düzce'nin alışık olmadığı gelişmelerdi. Ancak bir türlü orta yol bulunup sular durulmadı ve bazı fabrika sahipleri satılık fabrika yazılarını asmaya başladılar. Buna son örnek yine bir fabrika işcilerin söylediğine göre 100 işcisinden 80 tanesini işten çıkarttı. İşcilere göre sendikalı oldukları için işten çıkartılmalarının yanı sıra hem fabrika satışa çıktı hemde fabrikanın makinaları taşınmaya başladı.
İşciler, bizler makinaların gitmesini istemiyoruz ve işimize geri dönmek istiyoruz ya da tazminatımızı versinler dediler.