Düzce’de birkaç günden beri, hatta günlerdir bir büfeler meselesini bir bisiklet meselesini bir scooter meselesini konuşup duruyoruz. Aslında meselenin birkaç boyutu var. Aklımızın erdiği, gönlümüzün yettiği, fikrimizin ürettiği boyuttan bakalım.
Düzce Belediye Meclisi bu büfeleri bu bisikletleri iade ederken bir ihaleye verilmesi konusunda genel bir karar alıyor. İhale şartnamesinde detaylı bir ne olacağı biteceği, kaç tane büfe olacağı, kaç tane bisiklet olacağı, hangi amaca hizmet edeceği şartlarda yazıyor. Buraya kadar her şey tamam! Geçtiğimiz gün yine gündeme geldi bu konu, dediler ki; bu büfeleri Düzcespor’a verelim. Düşünce doğru mu? Baktığınız zaman doğru. Ama Düzce Belediyesi bu büfeleri yasal olarak Düzcespor’a veremez.
Evet, 22 yıl sonra Düzcespor şampiyon oldu. Bu özlemi layıkıyla yaşattılar. Şimdi gündem ne? Bu büfeler Düzcespor’a verilsin. Aslında belediyelerin spora bir bütçesi var ama Düzce Belediyesi yasal olarak profesyonel futbol takımına veya bir takıma delikli bir kuruş veremez.
Nereye verebilir? Amatör spor kulüplerine verebilir. Amatör takımlara belirtilen binde oranında bir yapı yapabilir. Maçlara geldi gelmedi diye Faruk Özlü ’de eleştirildi. Hatta bizde eleştirdik. Fakat Faruk Özlü burada muhteşem bir iş yapıyor aslında. Nasıl? Balık vermiyor, balık tutmasını öğretiyor. Düzcespor ’un 1967 den bu yana geldiğimiz noktada, yapılmayanı yapıyor ki gerek sporcu noktasında gerek akademik çalışmalar noktasında gerekse tesis noktasında balık vermeyi değil balık tutmayı öğretiyor.
Büfelerin ay sonuna doğru bir ihalesi var. Yiğit olan aslan parçası bütün yatırımcılar şu anda bu ihaleye girebilir. Şu andaki meclis kararında ihalenin şartnamesi var. Önceden açık mıydı? Yine açıktı. Herkes bu ihaleye girebilir. Düzcespor’u çok seven iş adamları var. İhale de çok büyük rakamlar değil. 1,5 -2 milyon luk ihale, bugün bir daire parası. Düzcespor’u seven bir iş adamı, şirket olarak ihaleyi alabilir ve bunu da Düzcespor’a bahşeder, vakfeder.
