Soğuk mevsim olağanca gösterdi yüzünü. Acının kalbinde artık ısınmalıydı canlar. Devlet, medya, sivil toplum kuruluşları ve gönüllü ekipler, depremin yaşadığı bölgeden ilana çıktı: "Hava soğuk, canlar üşüyor" diye...
Düzce merkeze 20 km mesafeli Kavakbıçkı Köyü'nde ilanın duyurulduğu o anda, seferber oldu gençler de yaşlılar da...
Toplandı, bir araya geldi 500 hanelik köyün duyarlı insanları. Yardımsever organizasyonla yakacak odun hazırladı sakinler. Dilim dilim kestiler odunları, sonra çuvalladılar imece usulüyle...
Onlarca çuval vardı, büyüklü ve küçüklü, içi odun dolu. Araçlar yanaştı köy meydanına, 2 tıra tıka basa istiflendi odun dolusu çuvallar. "Can"lar uğruna yola çıktı, yaklaşık 800 km ilerisi Kahramanmaraş Elbistan'a...
Nihayet geceden sabaha yerine ulaştı odunlar... Kurulmuş sobanın başında çaresizce bekleyen onlarca belki de binlerce can, Düzce Kavakbıçkı'nın odunlarıyla ısınmaya başladı.
"ELBİSTAN ÜŞÜMESİN" DEDİLER...
Doğusu coğrafya, batısı pusuladır bu memleketin... İlk çığlık sesleri, Maraş'tan yükseldi o gün... Saatler ilerledi, umutsa yenilmedi zamana. Dehşetten mutluluk çıkar mı, gurur çıkar mıydı bilinmez ama "canlar" ısındı Kavakbıçkı'dan...
Yorumlar